Πριν από 15 μέρες στείλαμε ένα email στο Γραφείο Επικοινωνίας Κοινού και στην Υπηρεσία Δημοσίων Σχέσεων και Τύπου της Αττικό Μετρό Εταιρεία Λειτουργίας ΑΕ, θέτοντας 5 ερωτήσεις σχετικά με τα ποδήλατα στο Μετρό. Βρίσκουμε την πολιτική της ΑΜΕΛ ελλειπή και χαρακτηριστικά οικοφοβική, κάτι που δεν αρμόζει στο πλέον πρωτοποριακό και οικολογικό μέσο μαζικής μεταφοράς που διαθέτει η Αθήνα.
Οι δύο υπηρεσίες της ΑΜΕΛ ΑΕ δεν μας απάντησαν, παρόλο που πέρασαν 15 μέρες από την ημέρα που στείλαμε το email (Τετάρτη 22 Απριλίου). Γι΄αυτό παραθέτουμε τα ερωτήματα και εδώ, μήπως και το δει κάποιος αρμόδιος από την εταιρεία και μπει στον κόπο να μας γράψει ένα email.
1. Γιατί απαγορεύονται ρητά τα ποδήλατα (σπαστά και μη) στο Μετρό, αλλά δεν απαγορεύονται άλλα αντικείμενα μεγαλύτερου όγκου και βάρους που δεν έχουν καμία χρηστική μεταφορική ιδιότητα; Για παράδειγμα, γιατί κανείς δε με σταμάτησε όταν αγόρασα μία τηλεόραση από τα Public Συντάγματος, για τη μεταφορά της οποίας χρειάστηκαν δύο άτομα;
2. Οι χώροι στάθμευσης που προσφέρει η ΑΜΕΛ ΑΕ για τα ποδήλατα είναι σε όλους τους σταθμούς; Οι χώροι αυτοί φυλάσσονται; Επιβλέπονται; Υπάρχει κλειστό κύκλωμα τηλεόρασης;
3. Ο κανονισμός της ΑΜΕΛ αναφέρει “Επιτρέπεται η μεταφορά σπαστών ποδηλάτων μόνο εφόσον αυτά είναι συσκευασμένα σε ειδικό σάκο μεταφοράς ή σε κουτί”. Γιατί απαγορεύονται τα σπαστά ποδήλατα χωρίς το σάκο τους, αλλά επιτρέπονται με το σάκο τους; Αν μη τι άλλο η θήκη δεν προσθέτει όγκο, έστω και ελάχιστο; Ποιος είναι τελικά αυτός που θα κρίνει αν ένας σάκος μεταφοράς ποδηλάτου είναι αρκετά “ειδικός” για την περίπτωση, ούτως ώστε να μην υπόκεινται οι ποδηλάτες στην εκάστοτε κρίση του υπεύθυνου του σταθμού;
4. Αν η ΑΜΕΛ πραγματικά νοιάζεται, γιατί δεν χορηγεί δωρεάν τους σάκους αυτούς στο κοινό, έναντι εγγύησης που επιστρέφεται στο τέλος της ημέρας;
5. Γιατί, αν το πρόβλημα που προσπαθεί να λύσει η ΑΜΕΛ είναι αυτό του όγκου, δεν επιτρέπονται τα ποδήλατα σε συγκεκριμένο βαγόνι και αποκλειστικά εκτός των ωρών αιχμής;
[photo by cavorite]