Σιγά σιγά ακόμα μία σχολική χρονιά οδεύει προς το τέλος της και οι μαθητές περιμένουν την ξεγνοιασιά του καλοκαιριού, τις διακοπές και το ξεφάντωμα. Πριν τις διακοπές όμως οι μαθητές της Γ΄Λυκείου έχουν να αντιμετωπίσουν τις πανελλήνιες εξετάσεις, οι οποίες θα τους δώσουν το εισιτήριο για τη σχολή που επιθυμούν και τη φοιτητική ζωή που θα ακολουθήσει.
Φέτος δίνει πανελλήνιες η αδελφή μου. Δε μπορείτε να φανταστείτε πόσα νεύρα έχει αυτή τη στιγμή που γράφω το post, γιατί διαβάζει και γκρινιάζει “δεν προλαβαίνω”! Είναι άριστη μαθήτρια, αλλά με τόσα μαθήματα, τόσες ώρες φροντιστήριο και σχολείο πώς να τα προλάβει; Τώρα που φτάνει στο τέλος γκρινιάζει ότι δεν αντέχει άλλο. Και είναι λογικό, γιατί δε μιλάμε απλά για μία υπερ-προσπάθεια ενός έτους, αλλά για ένα συνεχές διάβασμα από τα προηγούμενα χρόνια.
Το εκπαιδευτικό σύστημα και οι πανελλήνιες εξετάσεις εξοντώνουν τους μαθητές, επιβάλλεται όσοι εμπλέκονται στον τομέα της εκπαίδευσης να δουν σοβαρά το ζήτημα. Δεν έχουμε να κάνουμε με μηχανές ή υπολογιστές που τους φορτώνουμε δεδομένα και τα επεξεργάζονται με τους διπύρηνους ή τετραπύρηνους επεξεργαστές! Έχουμε να κάνουμε με ανθρώπους που έχουν ανάγκη από διασκέδαση και αναψυχή, όχι μόνο ατελείωτες ώρες μαθημάτων!