Αν και η αλήθεια είναι ότι σε αυτή την προεκλογική περίοδο είδα πολύ λιγότερες αφίσες από άλλες προεκλογικές περιόδους προηγούμενων ετών, παρόλα αυτά δε μπορώ να πω ότι είδα και λίγες αφίσες, ειδικά τις τελευταίες μέρες. Η αρχή έγινε με αφίσες του ΚΚΕ που είδα σε πολλές κολώνες και τζάμια καταστημάτων που δε λειτουργούν στην Αθήνα, ενώ τις τελευταίες μέρες (σήμερα ειδικά) είδα αφίσες και του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας.
Ναι, ξέρω, το ΠΑΣΟΚ είχε ανακοινώσει ότι δε θα προχωρήσει σε αφισοκόλληση, αυτά που είδα στις κολώνες για την κεντρική ομιλία του Γιώργου Παπανδρέου, δεν ήταν ακριβώς αφίσες, ήταν νομίζω ξύλο στο πάνω και κάτω μέρος και κάτι σαν πανί, αντί για χαρτί. Αλλά και πάλι λίγες κολώνες είδα να μην έχουν “τέτοιου τύπου” αφίσες…
Όπως δε μου άρεσαν και οι διαφημίσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ στις σταθερές πινακίδες που υπάρχουν σε πολλά σημεία σε δρόμους και λεωφόρους, που σε κάποιες από αυτές τις περιπτώσεις είναι παράνομα τοποθετημένες.
Για τη χαρτούρα όλων των κομμάτων όλων σχεδόν των υποψήφιων βουλευτών που κυκλοφορεί πόρτα – πόρτα, σε πολυκατοικίες, γραμματοκιβώτια κλπ, εκεί η κατάσταση ξεφεύγει από κάθε όριο. Πόσα χρήματα ξοδεύουν άραγε οι υποψήφιοι; Οι “γνωστοί” τουλάχιστον; Για να το κάνουν να υποθέσω ότι τα βγάζουν και με το παραπάνω μετά ως βουλευτές (και όχι μόνο ως βουλευτές);