Πέρυσι τέτοιες μέρες ήμουν στην Κεφαλονιά και κάθε μέρα έκανα βόλτες μέσα στα καταπράσινα χωριά του νησιού και τις πεντακάθαρες παραλίες που γύρω γύρω ήταν γεμάτες πράσινο. Αυτά τα μέρη φέτος καίγονται, επειδή κάποιοι μαλάκες αποφάσισαν ότι το πράσινο δε μας χρειάζεται, επειδή κάποιοι μαλάκες αποφάσισαν ότι σε εκείνα τα μέρη δεν πρέπει να υπάρχει πράσινο, αλλά πολυτελείς βίλες, πισίνες και πράσινο όπου εκείνοι κρίνουν ότι τους χρειάζεται. Για τον υπόλοιπο κόσμο που ζει εκεί και αγαπάει αυτό τον τόπο χέστηκαν, δε τους νοιάζει. Εκείνοι αποφασίζουν και κανένας δε μπορεί να τα βάλει μαζί τους.

Πρόσφατα κάηκε το χωριό Καραβάδο της Κεφαλονιάς. Όταν καιγόταν το Καραβάδο, έβαλαν φωτιά και στον Πόρο και τη Σκάλα. Αυτό βέβαια δεν αναφέρθηκε από τα περισσότερα μέσα ενημέρωσης, το έμαθα όμως από γνωστούς που έχω εκεί. Η Κεφαλονιά έχει δύναμη μόλις 16 άτομα πυροσβεστικό προσωπικό, οπότε έβαλαν άλλες δύο φωτιές, πέρα από το Καραβαδο, για αντιπερισπασμό.

Σήμερα πάλι μαθαίνω ότι η Καπίτσιανη Κεφαλονιάς, ο Πόρος (στο σημείο που καιγόταν και πριν μερικές μέρες) και άλλα χωριά έχουν τυλιχτεί πάλι στις φλόγες από χθες. Το νησί δεν έχει νερό, δεν έχει ρεύμα και οι κάτοικοι του νησιού προσπαθούν με ό,τι μέσο διαθέτουν, μαζί με τις πυροσβεστικές δυνάμεις, να περιορίσουν την έκταση της φωτιάς η οποία παίρνει απειλητικές διαστάσεις.